Zelfs kiri kan Japanners niet troosten na opheffing BZN

Uiteraard waren fans in de Lage Landen in alle staten na bekendmaking van het einde van de succesvolle Band Zonder Naam. Maar het sayonara van Keizer en co. heeft ook reacties losgeweekt uit onverwachte hoek. In het Verre Oosten zijn fans na de onheilstijding het noorden kwijt.

De 15-jarige Sushi Wafelu maakte korte metten met haar gevoelens van verwarring toen ze het nieuws hoorde. Ze smeerde een boterham met kiri, dronk een kop groene thee, en, aangeslagen, sloeg ze vervolgens de hand aan zichzelf. Sushi's moeder, Condi Rice Wafelu, traf haar dochter levensloos aan op de tatami, met hare kiri half opgegeten.

Was dit maar een alleenstaand geval!

Op populaire websites waar levensmoede jongeren met elkaar afspreken om samen zelfmoord te plegen, is het afscheid van BZN het gespreksonderwerp van de laatste dagen.


Japanse fans beelden een vroege incarnatie van BZN uit


"O mon amour," zegt Jackji Veermanji, een diehard BZN fan, "sinds de onheilstijding van het afscheid van de ereburgers van Edam-Volendam, ben ik op zoek naar lotgenoten die ook afscheid van het leven willen nemen. Leven zonder BZN, dat is zoals een cafe zonder bier. Laat deze kelk aan mij voorbijgaan."


Na het afscheid van BZN dobberen heel wat fans stuurloos rond


Zelfmoordaspiranten downloaden vaak eerst "Don't Say Goodbye" alvorens vaarwel te zeggen aan het leven.

Kommorire WanSamSake heeft reeds opgeroepen om BZN's afscheid waardig te dragen.

"Het minste wat ze kunnen doen is een ander lieke op te zetten", vindt WanSamSake. "The Clown, bijvoorbeeld, zou een schitterende keuze zijn."

Ook Bieke Ilegems heeft gevraagd de gemoederen te laten bedaren, bijvoorbeeld door een extra Bi-ke ritueel uit te voeren.

"Denk aan de kleintjes!" roept Bieke verontwaardigd. "Ik ben er ook kapot van, maar wat kan je anders doen dan te blijven leven!"

Jan Keizer wil geen commentaar kwijt op de hele zaak behalve dan een kort en krachtig "dit is helemaal mesjogge." (pl)

Emmeren nieuwste buzzword in biz management

Een manager met een beetje street credibility heeft altijd de mond vol van de laatste buzzwords. Wie zaken niet kan doen opborrelen en niet weet hoe belangrijk ophopen kan zijn voor een online discussie, die kan beter de boeken dicht doen. Een kort overzicht van de belangrijkste termen voor beter biz management.

Jay en Jason Volders, specialisten in de streetbizneztaal, hameren meteen van de eerste minuut van ons gesprek op het buzzword dat vandaag de ronde doet: "Emmeren, emmeren, en nog eens emmeren!"

"Ja, wie nu nog het belang van bucketizing niet kent, die laat duidelijk kennen dat hij al een paar maanden niet meer in de loep is," benadrukt Jason. "Als je de laatste drie weken de bizactua gevolgd hebt, dan ben je ongetwijfeld aangespoord, zo van: 'We loepen je even in, en als je even kan zeggen welke buckets je denkt we best hanteren, dat zou handig zijn. Pile on!' Ja, als je dan nog niet kan opborrelen welke emmers echt belangrijk zijn, dan ben je dus niet mee."

"Ja, en dan moet je niet afkomen met 'dat is voor mij niet hi-pri' of 'I don't touch that', want dan geef je niet thuis. OOF is out of touch. Dan is je reputatie nauwelijks ghetto-fabulous", voegt Jay er keihard aan toe. "Dan ben je iemand die untouchable is."


Jay en Jason Volders, gurus van de street credibility: more than ghetto-fabulous

Wat raden de broers Volders aan voor diegene die al dat lingo moeilijk om volgen vindt?

"Als iemand je vraagt of je dit of dat even kan scrubben of je verwijt dat er teveel dupes in je documentatie zitten, dan kan je altijd even heel vertrouwelijk om uitleg vragen" sust Jay.

"Ja, dat zie je toch wel vaak", bevestigt Jason, "Dan staat er onderaan zo'n email van 'Als je het niet begrijpt, doe dan even een kleine r' en dan weet je van, ok, die kan ik vragen waar het precies op staat."

"Maar dan moet je wel niet de hele lijst spammen met je vraag, want dan sta je toch weer voor Piet Snot", waarschuwt Jay nog.

Maakt al dit vreemd gegoochel met termen alles niet nodeloos moeilijk?

"Nee, uiteindelijk is de vraag: wat is de user experience? En breekt innovatie die experience? En dan zeg ik toch: nee. Als er moet geëmmerd worden, dan weet je meteen waar het opstaat. En scrubben is scrubben. Dat is ver van ghetto-fabulous, als je het mij vraagt."


Een early adapter van streetbiztaal demonstreert de courante non-verbale vorm van "Alles is A-OK"

Iedereen een bieke

Geheel verrassend, want komende vanuit de Circel der Islamitische Knokke-Zoute vrienden (niet te verwarren met Cercle Brugge), werd dit weekend een oproep gelanceerd stellende: Iedereen een Bieke. Dit soort stellingname prikkelt eenieders gedachte, en dus ook deze van onze redactie.

Hossam Vervloesemen, oprichtend lid van de vereniging licht nader toe: "Neenee, Nader was de vroegere keeper van Club Brugge, ik licht preciezer toe." De bulderende lach die erop volgt laten we geheel in het midden.


De Circel der Islamitische Knokke-Zoute vrienden, met Hossam staande middenrij tweede van rechts.

Hossam gaat verder: "Wij willen eigenlijk feitenlijk aantonen dat niet alles is wat het lijkt. Een mossel is niet zomaar een mossel, net zomin een oester een oester is."

Dat we geen parels voor de zwijnen kunnen gooien, was onze redactie al duidelijk, maar als het over mosselen handelt, spitsen we onze oren.

"Eigenlijk willen we gewoonweg waardering voor hetgeen echt gewaardeerd moet worden. Alleman, nee haha, niet de Alverman, heeft in de zomer zijn bek vol van mosselen. Maar het moeten goei zijn. En de laatsten tijd krijgt ge gewoonweg dikwijls slechte mosselen. Al die koks die met hun casserol schudden! Afschieten!!"

Net op het moment dat wij van PEG de draad dreigen kwijt te raken, brengt Hossam ons terug ter aarde.

"En dat is met alles zo. Ook met vrouwen!" (Kijk, dit horen wij bij PEG nu eens graag gezegd.)

"Ik verduidelijk me, de laatsten tijd komt het precies zo over dat alles wat vrouwelijk is, schoon is, en dat is, jammer genoeg, nu eenmaal niet. De opwaardering van de echte schoonheid is ons doel. En vandaar Bieke. Ja, wij opteren daarvoor. Goesting is koop zegt men weleens, maar geef toe, ne schone prijs toch."


Exclusief: Ook Bieke komt al eens een trap af

De reactie op deze stellingname bleef niet lang uit. Vanuit VLD kringen liet senator Ledux, naar eigen zeggen in haren tijd ook een gewild object, horen dat één en ander naar discrimantie neigt. Senator De Becker, what's in a name, bleef verrassend genoeg amorf. Pieter De Crul was het oneens met de meerderheid.

"Niks van", volgens Hossam, "We hebben alles weloverwogen, maar na een, overigens geheime, stemming bleek een alesovertuigende meerderheid te genieten van Bieke. Met een mooie tweede plaats voor Isabelle A."

Wat is nu eigenlijk het doel dat Hossam voor ogen heeft?


Hossam tijdens een vorige activiteit

"Dat is eigenlijk eenvoudig. Veel te weinig mensen zijn content met hetgeen ze hebben. Het gras is altijd groener aan de andere kant, weet je wel. Alle vrouwen willen een Hugh Grant en alle mannen een schoon bieke. Awel. Iedereen een bieke. Wie is daar nu niet content mee?? Snapt ge het nu??!!"

Laf als we zijn om te zeggen dat alle vragen open blijven, stemmen we ons toch tevreden, want, zegt onze eindredacteur, we zijn toch weer over ons Bieke bezig geweest.(rw)

Belgisch gerecht laat onderdanen in de steek

Nee, het handelt hier jammer genoeg niet over friet met mosselen, noch over Bieke Ilegems, maar wel over het justitiële apparaat. Hoewel men steevast leest dat "den Belg" rapper naar het gerecht stapt, dienen we vast te stellen dat vele burgers in de kou blijven staan. "Laat mij in de steek", voorspelde Guido B reeds.

Joz (Jozef volgens de geboorteakte) Lamberts, alias Jokke Berre, heeft er de mond vol van. "Alles heb ik al getracht. Telkens maar klacht met burgerlijke dingesstelling, en diene waarborg betalen. Maar steeds opnieuw wordt ik niet doorverwezen. Ik ben ten einde raad in de raadkamer."

Zeventien strafrechterlijke feiten, en bijna evenveel dictees der Nederlandse Taal verder, is de Joz de wanhoop nabij: "Zelfs een klacht tegen het niet navolgen van een klacht tegen een andere klacht werd onvoldoende gevonden om te vervolgen. In België moet ge eigenlijk feitelijk een moord plegen om voor de rechter te geraken, en dan nog! En wat nog erger is, zelfs als ge frappante spelfouten maakt in de zin
'Peinzende treinreizigers worden heden ten dage in hun gecapitonneerde coupés frequent lastiggevallen; zij horen medereizigers sans gêne en met bravoure telefonisch tekeergaan over intieme zielenroerselen en particuliere aangelegenheden', dan nog wordt ge niet voor het gerecht gedaagd."


Exclusieve foto: Joz tijdens een (zeldzaam) nuchter moment

"'Tis godgeklaagd, al jaren wil ik mijne zeg eens doen voor de juge, maar ik geraak niet binnen. Zeventien advocaten heb ik geraadpleegd, kosten quasi onoverzienbaar, maar resultaat?? Nougabollen."

Toen we van PEG polsten naar de reden waarom Joz zo danig naar het gerecht wil, volgde het volgende spontane antwoord: "Het is het ultieme! Den bloemekee!" Onze verdere vragende blik werd niet beantwoord.

"Allee, dat is toch duidelijk. Eens dat ge de situatie door hebt, dan weet ge het: laat de juge ne keer klappen. En dat wil ik ook. De juge laten klappen. En dan kunnen zeggen dat ge het beter weet. Wat een overwinning is op alles en nog wat."

Heeft Joz enige aversie tegen de mensenmaatschappij? Of nog, wat wil hij bewijzen?

"Bewijzen. Het bewijs uit het ongerijmde heeft me altijd bezig gehouden, maar dit gaat niet over iets bewijzen. Aantonen, dat wil ik."

Zoals steeds gaan we van PEG de polemiek niet uit de weg, en vroegen we Joz wat hij dan wil aantonen.

"Dat ge dat nog niet weet. Honderden mensen willen niet voor de juge komen en worden gedwongen ertoe, maar ik vraag niet liever, maar ik geraak er niet. Dat borrelt toch vragen op!"

Borrels, dat leek ons een ideale manier om toch voor de rechter te geraken.

"Poepeloerezat heb ik al in den otto gekropen. Maar denkt ge nu dat ze mij pakken?? Eens blazen in die pipette en ik mocht verder rijden. Comateus was ik, notabene."


Een typische momentopname: Joz (links) tijdens een poging tot rechtbank.

Gewapend met deze wijsheid waarschuwden bij deze de politiediensten dat Joz, die drie flessen Saint Emilion had binnengekapt tijdens het interview, met de wagen gedetecteerd kon worden op de N16 tussen Bornem en Puurs. Wij duimen dat Joz zijn droom toch tot realisatie zal komen.


PEG in een poging tot rechtbank: niet-functioneel Bieke.

Danny Fabri neemt nieuwe versie van "Kingston" op

Een monument. Onaantastbaar. Niet te verbeteren. En toch, Danny Fabri waagt zich nu aan een nieuwe versie van "Kingston, Kingston". Het lijkt wel hoogmoed van een van onze meest talentrijke zangers aller tijden. Danny, wat bezielt je? Is dit niet een beetje heiligschennis?

"Yezzz, Kingston is een echte klassieker!", geeft Danny toe, "maar de moral is goed en de stem is super, dus ik dacht, het is nu of nooit."


Danny Fabri, hier in een archiefopname, gaat na Tokio ook naar Kingston


"De timing van de heruitgave van dit nummer is uiteraard ook een beetje een eerbetoon aan het doorzettingsvermogen van de Haitianen, die het niet wilden aanzien hoe de verkiezingsoverwinning van Prevel bijna aan de kant geschoven werd. Ik zeg: chapeau!"

Maar Danny, quid? Kingston ligt toch niet in Haiti?

"Met alle Jamaikezen, maar niet met den deze," grinnikt Danny. "Daar loop ik niet in! In elk geval, toch weer een dansbare schijf en een potentiele nummer een, zo lijkt me."

Het is Fabri in elk geval menens. Om de act helemaal kracht bij te zetten heeft Danny al een vette snor staan groeien. "Twee centimeter dik, op drie weken tijd", glundert Danny. "Ge moet het maar kunnen, he"


Als twee druppels water: Danny Fabri als Lou

Voor Pint en Gezin wil Danny nog exclusief kwijt dat er ook aan de Bananas gedacht is.

"Ik ben thans druk doende met screenings om de Hollywood Bananas terug in ere op te richten. Een naam is alvast bekend. Ge kent ze wel", knipoogt Danny vettig.


Bieke is de eerste Banana die reeds bekend is

Omkoopschandaal breidt zich uit tot het kaatsen

Na de opzienbare bekentenissen van Kristoffel Peut in het sjoelbakkenomkoopschandaal, houdt men nu ook in de topklasse van het kaatsen de adem in.

Jimmy Groote van eersteklasser Buggenhout Opstal bekende vandaag dat hij onder meer wedstrijden verkocht tegen Kokejane en Terjoden.

"Ik werd zwaar geintimideerd door de Buggenhoutse gokmafia," geeft Jimmy toe. "Ik kon geen cafe binnengaan of mijn pint weer leeggedronken nog voor ik ze besteld had. Ik kon geen kant meer op."


Jimmy Groote, ooit een belofte in het kaatsen, zit nu zwaar in de put.


Ook aan de topwedstrijd tegen latere kampioen Baasrode hing volgens sommigen een geurtje. Werpt dit een smet op de kampioenstitel van Baasrode?

Walter Waterschoot, die zich vorig seizoen opwierp tot sterkhouder van Baasrode, kaatst de beschuldigingen professioneel terug: "Kijk, als iemand aan uw vrouw zit, zijt gij dan ne vrouwenzot? Nee, toch. Dat is de zaken op zijn kop zetten. Baasrode behaalde vorige seizoen verdiend de titel."


Walter Waterschoot in de betwiste wedstrijd tegen Buggenhout Opstal

Dorp op stelten na overlijden inwoner

"Nooit eerder meegemaakt!" verklaarde pastoor N. Stillaert uit Kerkom ontzet. Zijn beminde parochianen waren net jubelend door de dorpskom getrokken om het overlijden te vieren van François Boels, beter bekend in het dorp als De Witte Sis.

Een dorpsgenoot is heengegaan en na de mis loopt iedereen juichend door de straten. Dit vreemde tafereel viel gisteren te bezien in Kerkom.

Waarom was iedereen dan zo blij dat De Witte Sis er niet meer was?

"Flauwe", gaf Kristel Brugghemans uitleg, "dat weet toch iedereen. De Witte Sis gaf er nooit ene, dat was algemeen bekend."


Kristel Brugghemans, delend in de algehele vreugde na het overlijden van De Witte Sis

"Ja, zelf drinken, maar nooit ene betalen, zo was em wel, de venijnigaard", voegde Karel Radeloosmaker eraan toe.


De schielijk overleden Witte Sis, volgens dorpsgenoten niet schielijk genoeg

"Het was nochtans zo ne slechte nit", lag Karolien Puttemans dwars. "Hij lachte me altijd heel vriendelijk toe. Maar de mensen konden niet verdragen dat hij altijd won bij het manillen, dat is volgens mij de echte reden dat de mensen hier nu met hun onderbroek op hunne kop rondlopen. Heel schoon vind ik dit niet."

"Nog een geluk", besloot pastoor N. Stillaert, "zijn vrouw was reeds eerder heengegaan. Gelukkig heeft ze dit niet moeten meemaken. Anders had ze ongetwijfeld heel wat pinten mogen betalen."


Foto van onze verslaggever: Pastoor N. Stillaert vond het maar niks

Macrohard onthult Beerfinder

Seattle (VS)- De software gigant Macrohard onthulde vandaag een nieuwe service waar je naar verluidt even van moet slikken. Beerfinder zal gebruikers toelaten om hun favorieten bieren te vinden zonder meteen alle café's te moeten binnenlopen.

Bill G was zelf aanwezig op de onthulling van het nieuwe product en lichtte toe dat Beerfinder eerst in België zal worden gelanceerd.

"Ja, waar anders he," klinkt het bij Bill G. "Chimay, Duvel, Orvel, Rochefort, zelfs Gouden Carolus en Gulden Draak, je kan het hier in Seattle zonder veel moeite in uw winkelkarreke steken. Maar als ik ne vieze goesting heb in ne Westmalle van't vat, of, zwijg stil, ne Dobbel Palm, dan blijf ik helaas droogstaan."

Als het te erg knijpt, dan zit Bill G al snel in België.

"Ik kruip in mijn vliegmachien, en het is echt niet om uwe kop te zien," bijt Bill G. ons venijnig toe. "Dat doe ik alleen voor een biertje pleziertje, als ik het hier in eigen land niet kan vinden. Ne De Koninck van't vat, nog zoiets. Mensenlief!"

Tijdens een van zijn vele bezoeken aan le plat pays, kwam Bill G op het idee van Beerfinder.

"Ja, ge kent dat. Ge zit in een vreemde stad en ge kent de café's niet. En dan moet ge telkens binnenlopen om te zien wat ze hebben. En dan wilt ge ne Palm en komt ge buiten met drie Vieux Temps in uw botten. Enfin, dat was plezant, maar mijn vrouw vond het maar niks. Vandaar dus Beerfinder."

Beerfinder laat gebruikers toe om hun favoriete bieren (van't vat of in een fleske) te vinden via GSM, Global Positioning Systems, of via het Internet.

"En in real time, he, manneke", glundert Bill G. "Niet langer dat ge een café binnenloopt waar ge goe weet dat ze een vat van uw bier steken hebben, en dat ge dan binnenkomt en 't vat is net af."


Bill G, hier met een ferm stuk in zijn botten, kondigt de nieuwe service Beerfinder aan

Macrohard verwacht na een succesvolle lancering in ons Belgenland, het product ook in heinde en verre aan de man te brengen.

"Allee, ge kent een goed café in het zuiden van Frankrijk, en ge wilt even nazien wat ze daar nu steken hebben van bier. Awel, dat zult ge kunnen doen. Dan kunt ge toch ook een beetje meegenieten, al zit ge dan ergens waar dat het met bakken aan het regenen is", besluit Bill.

Maar, vragen wij ons af, waarom is de web site nog niet beschikbaar? "Ja," zucht Bill, onze webmaster is nog niet terug. Hij was eergisteren de nieuwe service aan het uitproberen, en sindsdien hebben we hem niet meer gezien."

Tot slot willen we weten of Beerfinder ook het bier in onze kelder in kaart kan brengen?

"Daar zult ge toch de trappen voor moeten aflopen!" monkelt Bill G.

Reactie van Inbev

Inbev, in een korte reactie, kondigde reeds aan een joint venture met Macrohard's grote concurrent, Appelsien, te hebben afgesloten, om software op de markt te brengen dat inderdaad ook uw eigen bier in de gaten houdt.

"Ge zult het dan zo kunnen opzetten", voorspelt Carla Schepelaere van Inbev, "dat ge automatisch een email krijgt of een text message, als ge nog maar drie fleskes Vieux Temps staan hebt. Dan is het lang tijd om uwe voorraad bij te vullen." (pl)


Carla Schepelaere drinkt al eens graag een goei pint

De echte pros

U heeft het allicht ook al gehoord, deze uitdrukking: "Dat laten we aan de echte Pros." Maar wie is die Pros? Wij van PEG stelden de vraag.

Een man/vrouw van vlees en bloed, durfden we hopen. Maar onderzoek wees uit dat een eensgezind antwoord niet voor de hand lag.

"Ik ben al 35 jaar getrouwd met de Pros, maar of hij nen echte is... Dat weet ik nit", sprak Emerance Verkankeren uit Glabbeek.

Inderdaad, de echte Pros vinden schijnt niet evident.

Bij de KU Leuven kregen we vorser Anita Mercelis aan de lijn: "Ja, sociologisch, epidemologisch en eigenlijk ook morfologisch is het quasi inadequaat om een precieze definitie, laat staan bewoording, te verlenen aan het begrip "Pros". Is het niet Ivo?"


Foto van onze verslaggever: Dit zou Pros kunnen zijn!

"Ja, en dan ook weer neen. Pros is gewoon de Pros.", klonk het duidelijk aan de lijn van Anita Mercelis.

Gewapend met deze onmisbare data ging PEG verder op onderzoek.

"Volgens mij is de Pros ne garagist", sprak Gerard Vandendijck, "Die mannen lossen alles op, altijd, of ja, altijd alles, haha", spuwt Gerard uit.

Is Pros fictief, of meer, een begrip dat te pas en te onpas gehanteerd wordt om een stilzwijgen te verhullen?

"Zover zou ik niet willen gaan.", stelt Omer De Breukelaere formeel, "Het is inderdaad juist dat de Pros veel ge- en misbruikt wordt. Maar hij bestaat!"


Exclusief voor PEG: Is dit em?

Verduidelijking geven scheen moeilijk, omdat, volgens Omer, iedereen een beetje Pros is. "Laat mij zo stellen: in allen een tikske Pros, en Pros is niet meer nodig", eindigde Omer geheimzinnig.


Een kandidaat: Pros, voor de vrienden, in een olijke bui.

Gewapend met deze wijsheid gingen wij van PEG ne frisse klinken, op kosten van de Pros (maar daar had achteraf de ober geen oren naar, jammer.)

Lezers die ons meer duidelijkheid kunnen geven over de Pros, dank voor de bijdrage bij deze prangende vraag. De dank is in ieder geval nu reeds onbeschrijfelijk. Wordt ongetwijfeld vervolgd. (rw)

Mosselen goed voor verenigingsleven

Na de toe te juichen initiatieven van organisaties als Boodschap zonder Naam en vele andere, is nu ook gebleken dat onze eigen Zeeuwse Mossel meer dan het nodige doet voor het samenbrengen en samen be-leven van de mensen.

Pietro Cremoglio, zelfverklaard woordvoerder van de fietsclub "Het Grote Verzet", is in ieder geval overtuigd.

"Sinds onze club maandelijks een mosselavond organiseert, is de sfeer en de inzet in onze club nooit zo goed geweest. Vroeger gingen we enkel de zondag met de mannen fietsen, en ja, na de tocht bleven enkele, niet allen", waarschuwt Pietro ons, "nog iets drinken, maar daar bleef het bij."

Tot een van de leden, Johnny "Moustache" Weemaes op het idee kwam om eens een feestvond te organiseren, waarop ook de echtgenotes van de fietsers aanwezig zouden zijn.

"Tja, het moet nu zo’n twee jaar geleden zijn", zucht Johnny, "Dat was een eerste feest. Ah ja, mosselen natuurlijk. En succes. We hadden natuurlijk niets aan het toeval overgelaten. Met optredens van bekende zangers. Wie? Eddy uit Kluisbergen en Rudy Rendy!! Niet van de minste, ambiance gegarandeerd."


Johnny Weemaes, geheel zichzelf tijdens de mosselavond.

Sindsdien werd dergelijk festijn meermaals herhaald, in die mate dat het thans een maandelijkse happenning is.

"En geen kat die het overdreven vindt. Nee, iedereen leeft er naar toe. Zoals ne coureur naar de Ronde leeft, leven wij naar de laatste zaterdag van de maand toe. Mosselen en nog eens mosselen", smuilt Pietro nog na.



Pietro Cremaglio (midden) na zijn zevende portie: "Morgen gene velo"

"Nee, ik raad het aan iedere club aan. Organiseer een mosselavond. Het is goed voor de samenhang in de club. Je leert malkander beter kennen, en ook de vrouwen, haha. Of er nu zondag nog goed gefietst wordt? Tja, bwa, ja… Da’s eigenlijk van minder belang. Mosselen verdoeme! En maar bijscheppen!"


In de laatste uurtjes durft men de karaoke wel eens bovenhalen!

Wij van PEG schuiven in ieder geval aan voor een stevige portie mosselen. Als onze fotograaf vraagt of hij een glas wijn kan krijgen, is het hek van de dam. "Wijn. Onnozel manneke. Bij mosselen drinkt ge een frissen pint. Nie meer, nie minder!"

Onze fiets staat in ieder geval gezadeld in de gang.(rw)

Krant De Standaard nog voor begin ochtendspits uitverkocht

Paniek alom bij vele pendelaars in de Belgische stations en aan de krantenkiosken. Al om 7.00 uur vanochtend bleek de voorraad van De Standaard uitgeput.

Zelden gezien, zoveel verbaasde ochtendlijke gezichten. Nadat zij bij hun plaatselijke krantenboer waren langs gegaan moesten vele lezers vaststellen dat de kwaliteitskrant De Standaard niet meer in de rekken lag. Berustte dit op een fout bij de distributeur, of was er iets anders aan de hand?

Arigo Biesemans, krantenboer in het station te Schaffen, wist echter beter. “Toen ik vanmorgen de rolluik van mijn kiosk opende, werd ik overrompeld door een horde bakvissen. Allen wilde een gazet. Ja, de Standaard. Waarom. Ah, naar het schijnt staat er op de opiniebladzijde een artikel van TC. Matic, vroeg ik me af, maar nee. Maar daarom moesten ze allemaal de krant hebben. Terwijl normaal toch Dag Allemaal hun voorkeur wegdraagt.”


Foto van onze verslaggever: Arigo, poserend voor zijn krantenkiosk

Wat verderop zagen we op het perron een jonge deerne, snikkend voor zich uitstaren. “Ah, zwijgt. Ik was te laat voor een krant. Ik had nochtans mijn wekker gezet op half vier om op tijd te zijn. Maar die andere trienen van mijn klas hebben hier schijnbaar de nacht doorgebracht, en nu zijn zij met de gazetten lopen.”


Vele tienermeisjes brachten de nacht door in het station, hopende op een exemplaar

Marina Goossens gaat verder: “Van mijn oudere broer, die een goeie vriend van TC is, wist ik dat hij vandaag in de krant zou staan. En stom dat ik ben, heb ik dat doorverteld. Stom, stom stom!!!. Ah, den TC. Vroeger zag ik hem elke dag in het Leuvense. Toen ik van school kwam bleef ik aan zijn raam staan, hopende een blik van hem op te vangen. Maar sinds dit jaar is hij weg. Naar het verre buitenland. En dan die buitenkans in de gazet.” Een volgende huilbui wordt ons geschonken. Toen we Marina troostten met de melding dat geen foto werd gepubliceerd klaart zij zichtbaar op.

"Toch nog een geluk bij een ongeluk", snikt ze, naar adem happende.

Hoe de pendelaars, die het vandaag zonder hun krant moeten stellen, opnemen, wordt verwoord door Prudent Verbeke: “Ah, dan zullen wij vandaag eens de Joepie lezen.”

De redactie van De Standaard laat terloops nog weten dat geen extra oplage zal worden gedrukt, doch dat men steeds terecht kan op de website.(rw)

Zeep kan tot depressie leiden

Als je zomer's op een terrasje zit en je gedachten even afdwalen naar de gesprekken aan de tafeltjes naast je, dan hoor je, garanti, enkele vrouwenstemmen opmerken: "Het belangrijkste is dat hij proper is". Het al dan niet gebruik van zeep en in de juiste plaatsen door het mannelijke deel van de bevolking is inderdaad een populair gespreksonderwerp onder dames. Maar is zeep wel gezond?

"Een verslaving aan zeep kan een teken zijn van een zware depressie," aldus Miel Devleeskoning, onderzoeker aan de universiteit van Wezembeek-Oppem. "Vaak gebruikt een man zeep om de andere problemen in zijn leven niet te moeten aanpakken. Een gebrek aan initiatief, bijvoorbeeld, kan worden gecamoufleerd door een sterke zeepgeur."

"Zelfs wanneer een sterke lichaamsgeur aanwezig is, is het aangewezen niet meteen naar de zeep te grijpen, maar eerder te onderzoeken of er gebreken terug te vinden zijn in de voeding van desbetreffende persoon. Vaak kan een verhoogde inname van hop dan soelaas brengen. Ne goei friet met ne cervela kan ook wonderen doen. De mensen vergeten soms de traditionele geneeswijzes. Er gaat niets boven de Vlaamse keuken en haar bieren", aldus nog Miel.


Miel toont aan dat een vakkundig gebruik van de Vlaamse keuken zeep overbodig maakt

Maar, is het niet gebruiken van zeep dan geen sociaal probleem?

"Kijk, je hebt geen zeep nodig om glad te zijn," antwoordt Miel geheimzinnig. "Als dames daar maar eens aan denken wanneer de liefde hen weer lijkt te ontglippen!" (pl)