Gouden Schoen verkiezing miskenning van echt talent
Vorige woensdag werd de Gouden Schoen 2005 uitgereikt, gekoppeld aan een groots Tv-spektakel. Bedoeling is de beste speler van het jaar in de bloemetjes te zetten, waarbij allerhande deskundigen van verschillende makelij hun stem mogen uitbrengen. Eerlijke keuzes, logische winnaars?
Niet volgens Rigo De Wespelaere uit het West-Vlaamse Aartrijke, kapitein en spits van de lokale voetbalploeg.
“Altijd wordt er alleen maar gekeken naar de eerste klassers. Alsof er in de lagere regionen geen spelers zijn de allesbepalend zijn voor hun ploeg.”
Rigo speelt al vanaf zijn jeugd bij VV Aartrijke en is intussen al jarenlang de stoere kapitein van zijn ploeg.
“Die zijn ploeg naar overwinningen schiet, schrijf dat er maar bij”, snuift Rigo. Inderdaad, Rigo maakte in de laatste vier seizoenen gemiddeld 43 doelpunten per seizoen. “En ik heb ook al vijf penalty’s gepakt. Ha, ik ben de vaste vervanger voor wanneer onze doelman rood krijgt, of zat in zijn bed ligt. Ja, de matchen op zondagmorgen zijn soms een pest.”
Foto van Belga: Rigo demonstreert hoe hij de vorige zondag een pinanti stopte tegen Zwevezele
“Kijk, elke jaar meer dan 40 goalen, af en toe keepen en er eigenlijk bijna op uw eentje voor zorgen dat onze ploeg al drie jaar na mekaar kampioen speelt. Daar moet rekening mee gehouden worden. Voor zulke prestaties dient de Gouden Schoen. Maar ja, in het dorp weten ze het tenminste te appreciëren.”, weet Rigo ons nog mee te geven.
Maar rancune heeft Rigo niet, een eigen visie daarentegen wel.
“Nee, laat ze maar doen, die Willemsons, en al die zwarte mannen. Bij ons wordt er nog echte voetbal gespeeld. Niet dat verwijfde gedoe. Tackelen op de bal, en als het moet op de man. Fair-play, mijn botten. In Engeland spelen ze ook zo, en die winnen de grote prijzen.”
Intussen is Rigo al 44 jaar. Maar aan stoppen denkt hij voorlopig niet.
“Zolang de fysiek het aankan. En dat gaat nog zeer goed, nietwaar choe”, terwijl Rigo schalks naar zijn vrouw lonkt, met wie hij al 26 jaar getrouwd is. “’T was van moeten, he bie!”
Uit Rigo's fotoalbum: Rigo op zijn trouwdag
Dit weekend staat de topper tegen Varsenare op het programma. Rigo leeft intens naar die match toe.
“De heenmatch in september hebben we met 3-1 verloren, maar onverdiend verdomme. Diene blindenhond van een arbiter heeft twee terechte goalen afgekeurd en aan die mannen ne penalty cadeau gedaan.”, is Rigo duidelijk nog zeer verbitterd.
“Natuurlijk, twee goals van mij, haha. En nee, onze keeper had nog geen rood gekregen, dus ik stond bij de penalty niet in de goal.”, schatert Rigo het uit.
Foto van Belga: Rigo met een spectaculaire omhaal in de heenmatch tegen Varsenare
Na deze warme ontmoeting met één van de vergeten helden van onze voetbal, keren we terug, vol van de gedachte dat inderdaad ook gewone voetballers soms de Gouden Schoen verdienten. (rw)
Niet volgens Rigo De Wespelaere uit het West-Vlaamse Aartrijke, kapitein en spits van de lokale voetbalploeg.
“Altijd wordt er alleen maar gekeken naar de eerste klassers. Alsof er in de lagere regionen geen spelers zijn de allesbepalend zijn voor hun ploeg.”
Rigo speelt al vanaf zijn jeugd bij VV Aartrijke en is intussen al jarenlang de stoere kapitein van zijn ploeg.
“Die zijn ploeg naar overwinningen schiet, schrijf dat er maar bij”, snuift Rigo. Inderdaad, Rigo maakte in de laatste vier seizoenen gemiddeld 43 doelpunten per seizoen. “En ik heb ook al vijf penalty’s gepakt. Ha, ik ben de vaste vervanger voor wanneer onze doelman rood krijgt, of zat in zijn bed ligt. Ja, de matchen op zondagmorgen zijn soms een pest.”
Foto van Belga: Rigo demonstreert hoe hij de vorige zondag een pinanti stopte tegen Zwevezele
“Kijk, elke jaar meer dan 40 goalen, af en toe keepen en er eigenlijk bijna op uw eentje voor zorgen dat onze ploeg al drie jaar na mekaar kampioen speelt. Daar moet rekening mee gehouden worden. Voor zulke prestaties dient de Gouden Schoen. Maar ja, in het dorp weten ze het tenminste te appreciëren.”, weet Rigo ons nog mee te geven.
Maar rancune heeft Rigo niet, een eigen visie daarentegen wel.
“Nee, laat ze maar doen, die Willemsons, en al die zwarte mannen. Bij ons wordt er nog echte voetbal gespeeld. Niet dat verwijfde gedoe. Tackelen op de bal, en als het moet op de man. Fair-play, mijn botten. In Engeland spelen ze ook zo, en die winnen de grote prijzen.”
Intussen is Rigo al 44 jaar. Maar aan stoppen denkt hij voorlopig niet.
“Zolang de fysiek het aankan. En dat gaat nog zeer goed, nietwaar choe”, terwijl Rigo schalks naar zijn vrouw lonkt, met wie hij al 26 jaar getrouwd is. “’T was van moeten, he bie!”
Uit Rigo's fotoalbum: Rigo op zijn trouwdag
Dit weekend staat de topper tegen Varsenare op het programma. Rigo leeft intens naar die match toe.
“De heenmatch in september hebben we met 3-1 verloren, maar onverdiend verdomme. Diene blindenhond van een arbiter heeft twee terechte goalen afgekeurd en aan die mannen ne penalty cadeau gedaan.”, is Rigo duidelijk nog zeer verbitterd.
“Natuurlijk, twee goals van mij, haha. En nee, onze keeper had nog geen rood gekregen, dus ik stond bij de penalty niet in de goal.”, schatert Rigo het uit.
Foto van Belga: Rigo met een spectaculaire omhaal in de heenmatch tegen Varsenare
Na deze warme ontmoeting met één van de vergeten helden van onze voetbal, keren we terug, vol van de gedachte dat inderdaad ook gewone voetballers soms de Gouden Schoen verdienten. (rw)
posted by Peter at 16:57
2 Comments:
Een meesterwerk. Ik wacht met ongeduld op het stuk over de belevenissen van Pico C. en de avonturen van Bart-de-bouwer (nou en of).
En Bruno Versavel dan? Die had ook best in aanmerking mogen komen voor de Gouden Schoen! Om van Marc Emmers nog maar te zwijgen.
Een reactie posten
<< Home